Zwiększać

Odnosi się do tego, czy głośnik obsługuje wielokanałowe wejście jednoczesne, czy istnieje interfejs wyjściowy dla pasywnych głośników przestrzennych, niezależnie od tego, czy ma on funkcję wejściową USB itp. Liczba subwooferów, które można podłączyć z zewnętrznymi głośnikami przestrzennymi, jest również jednym z kryteriów pomiaru wydajności ekspansji. Interfejsy zwykłych głośników multimedialnych obejmują głównie interfejsy analogowe i interfejsy USB. Inne, takie jak interfejsy światłowodowe i innowacyjne interfejsy cyfrowe, nie są bardzo powszechne.

Efekt dźwięku

Bardziej powszechne technologie efektów dźwiękowych 3D są SRS, APX, Spatializer 3D, Q-dźwignia, Virtaul Dolby i Ymersion. Chociaż mają różne metody wdrażania, wszyscy mogą sprawić, że ludzie poczuli oczywiste trójwymiarowe efekty pola dźwiękowego. Pierwsze trzy są bardziej powszechne. Używają rozszerzonej teorii stereo, która polega na dodatkowym przetwarzaniu sygnału dźwięku przez obwód, aby słuchacz uważał, że kierunek obrazu dźwięku jest rozszerzony na zewnątrz dwóch głośników, aby rozszerzyć obraz dźwięku i sprawić, by ludzie mają sens przestrzeń i trójwymiarowość, co skutkuje szerszym efektem stereo. Ponadto istnieją dwie technologie ulepszenia dźwięku: aktywna elektromechaniczna technologia serwo (zasadniczo przy użyciu zasady rezonansu Helmholtza), technologia systemu reprodukcji dźwięku o wysokiej rozdzielczości BBE i technologia „fascy faksu”, które mają również pewien wpływ na poprawę jakości dźwięku. W przypadku głośników multimedialnych technologie SRS i BBE są łatwiejsze do wdrożenia i mają dobre efekty, co może skutecznie poprawić wydajność głośników.

Ton

Odnosi się do sygnału o określonej i zwykle stabilnej długości fali (skok), potocznym, tonie dźwięku. To zależy głównie od długości fali. W przypadku dźwięku o krótkiej długości fali ludzkie ucho reaguje wysokim skokiem, podczas gdy dla dźwięku o długiej długości fali ludzkie ucho reaguje niskim skokiem. Zmiana wysokości z długością fali jest zasadniczo logarytmiczna. Różne instrumenty odtwarzają tę samą nutę, chociaż barwa jest inna, ale ich wysokość jest taka sama, to znaczy podstawowa fala dźwięku jest taka sama.

Tembr

Postrzeganie jakości dźwięku jest również charakterystyczną jakością jednego dźwięku, który odróżnia go od innego. Kiedy różne instrumenty odgrywają ten sam ton, ich barwa może być zupełnie inna. Wynika to z faktu, że ich podstawowe fale są takie same, ale elementy harmoniczne są zupełnie inne. Dlatego barwa zależy nie tylko od fali podstawowej, ale także jest ściśle związana z harmonicznymi, które są integralną częścią fali podstawowej, która sprawia, że ​​każdy instrument muzyczny i każda osoba ma inną barwę, ale faktyczny opis jest bardziej subiektywny i może wydawać się raczej tajemniczy.

Dynamiczny

Stosunek najsilniejszego do najsłabszych w dźwięku, wyrażonym w db. Na przykład pasmo ma zakres dynamiczny 90dB, co oznacza, że ​​najsłabsza część ma 90 dB mniejszy niż najgłośniejsza część. Zakres dynamiczny to stosunek mocy i nie ma nic wspólnego z bezwzględnym poziomem dźwięku. Jak wspomniano wcześniej, zakres dynamiczny różnych dźwięków w naturze jest również bardzo zmienny. Ogólny sygnał mowy wynosi tylko około 20-45dB, a zakres dynamiczny niektórych symfonii może osiągnąć 30-130dB lub wyższy. Jednak ze względu na pewne ograniczenia zakres dynamiczny systemu dźwiękowego rzadko osiąga zakres dynamiczny pasma. Warunkowy szum urządzenia rejestrującego określa najsłabszy dźwięk, który można zarejestrować, podczas gdy maksymalna pojemność sygnału (poziom zniekształceń) systemu ogranicza najsilniejszy dźwięk. Zasadniczo zakres dynamiczny sygnału dźwiękowego jest ustawiony na 100dB, więc zakres dynamiczny sprzętu audio może osiągnąć 100dB, co jest bardzo dobre.

Całkowite harmoniczne

Odnosi się do dodatkowych składników harmonicznych sygnału wyjściowego spowodowanego przez komponenty nieliniowe niż sygnał wejściowy, gdy źródło sygnału audio przechodzi przez wzmacniacz mocy. Zniekształcenie harmoniczne jest spowodowane faktem, że system nie jest całkowicie liniowy, a my wyrażamy go jako procent średniej kwadratu korzeniowego nowo dodanego komponentu harmonicznego do wartości RMS oryginalnego sygnału.