Głośnik liniowy Wstęp:
Głośnik liniowy. Znany również jako głośnik liniowy integralny. Wiele głośników można połączyć w grupę głośników o tej samej amplitudzie i fazie (system liniowy), a taki głośnik nazywa się głośnikiem liniowym. Systemy liniowe często lekko się wyginają, aby uzyskać większy kąt pokrycia. Główna część łączy pole dalekie i część zakrzywioną z polem bliskim. Asymetria kierunkowości pionowej może powodować gromadzenie się energii akustycznej w części o niewystarczającej wysokiej częstotliwości.

Zasada działania głośników liniowych:
Układ liniowyTo grupa jednostek promieniowania ułożonych w liniach prostych i blisko siebie, o tej samej amplitudzie i fazie. Zwiększają one zasięg transmisji i zmniejszają tłumienie podczas transmisji dźwięku. Koncepcja liniowego układu antenowego nie jest obecna jedynie do dziś. Została pierwotnie zaproponowana przez HF Olsona, znanego amerykańskiego eksperta w dziedzinie akustyki. W 1957 roku Olsen opublikował klasyczną monografię akustyczną „Acoustic Engineering” (AcousticalEngineering), w której dowodził, że liniowe układy antenowe są szczególnie przydatne do promieniowania akustycznego na duże odległości. Wynika to z faktu, że liniowe układy antenowe zapewniają bardzo dobrą kierunkowość pokrycia pionowego, co przekłada się na dobre efekty dźwiękowe.
Głośnik liniowyr Zastosowania:
Może być używany w zastosowaniach mobilnych lub stacjonarnych. Można go ustawiać piętrowo lub wisieć. Ma szeroki zakres zastosowań, takich jak występy na trasach koncertowych, koncerty, teatry, opery itp. Może być używany w zastosowaniach mobilnych lub stacjonarnych. Głośnik liniowy. Pionowa płaszczyzna głównej osi tworzy wąską wiązkę, a superpozycja energii może promieniować na duże odległości.