Historię rozwoju technologii dźwięku można podzielić na cztery etapy: rurkę, tranzystor, obwód zintegrowany i tranzystor efektu polowego.

W 1906 r. American de Forrest wynalazł tranzystor próżniowy, który był pionierem ludzkiej technologii elektroakustycznej. Bell Labs został wynaleziony w 1927 r. Po negatywnej technologii sprzężenia zwrotnego opracowanie technologii audio weszło w nową erę, taką jak wzmacniacz Williamsona z powodzeniem wykorzystał technologię negatywnych sprzężenia zwrotnego, aby znacznie zmniejszyć zniekształcenie wzmacniacza do lat 50. XX wieku, rozwój amplifikatora rurki osiągnął jeden z najbardziej ekscytujących okresów, różnorodne amplifikatory rurowe. Ponieważ kolor dźwięku wzmacniacza rurki jest słodki i okrągły, nadal jest preferowany przez entuzjastów.

W latach 60. pojawienie się tranzystorów sprawiło, że ogromna liczba entuzjastów audio weszła w szerszy świat audio. Wzmacniacze tranzystorowe mają charakterystykę delikatnej i poruszającej barwy, niskich zniekształceń, szerokiej częstotliwości i zakresu dynamicznego.

Na początku lat 60. Stany Zjednoczone po raz pierwszy wprowadziły zintegrowane obwody, które są nowymi członkami technologii audio. Na początku lat siedemdziesiątych obwody zintegrowane były stopniowo rozpoznawane przez przemysł dźwiękowy ze względu na ich wysoką jakość, niską cenę, małą wolumen, wiele funkcji i tak dalej. Do tej pory grube obwody zintegrowane audio i obwody zintegrowane wzmacniacza operacyjnego były szeroko stosowane w obwodach audio.

W połowie lat siedemdziesiątych Japonia wyprodukowała pierwszą rurkę rekomendacji w zakresie pracy w terenie. Ponieważ rurka mocy efektu pola ma charakterystykę czystej rurki elektronowej, grubego i słodkiego koloru tonu oraz zakres dynamiczny 90 dB, THD <0,01% (100 kHz), wkrótce stała się popularna w dźwięku. U wielu wzmacniaczy dzisiejszych tranzystory efektu terenowego są wykorzystywane jako końcowe wyjście.

 Importowany bass Ulf odpowiedni do projektu

12-calowy głośnik rozrywkowy z pełnym zakresem