Historię rozwoju technologii dźwiękowej można podzielić na cztery etapy: lampa, tranzystor, układ scalony i tranzystor polowy.

W 1906 roku Amerykanin de Forrest wynalazł tranzystor próżniowy, który zapoczątkował technologię elektroakustyczną. Bell Labs powstał w 1927 roku. Po wprowadzeniu technologii ujemnego sprzężenia zwrotnego, rozwój technologii audio wkroczył w nową erę. Wzmacniacz Williamsona z powodzeniem wykorzystał technologię ujemnego sprzężenia zwrotnego, aby znacznie zredukować zniekształcenia. W latach 50. XX wieku rozwój wzmacniaczy lampowych osiągnął jeden z najbardziej ekscytujących okresów, a różnorodność wzmacniaczy lampowych nieustannie się rozwijała. Ponieważ barwa dźwięku wzmacniaczy lampowych jest słodka i okrągła, wciąż cieszą się one popularnością wśród entuzjastów.

W latach 60. XX wieku pojawienie się tranzystorów otworzyło przed rzeszami entuzjastów audio nowe horyzonty. Wzmacniacze tranzystorowe charakteryzują się delikatną i dynamiczną barwą, niskimi zniekształceniami, szerokim pasmem przenoszenia i zakresem dynamiki.

Na początku lat 60. XX wieku Stany Zjednoczone po raz pierwszy wprowadziły układy scalone, które są nowym elementem technologii audio. Na początku lat 70. układy scalone stopniowo zyskały uznanie w branży audio ze względu na wysoką jakość, niską cenę, niewielką objętość, bogactwo funkcji itd. Do dziś w układach audio powszechnie stosowane są grubowarstwowe układy scalone audio oraz układy scalone wzmacniaczy operacyjnych.

W połowie lat 70. XX wieku w Japonii wyprodukowano pierwszą lampę polową z rekomendacją pracy. Ponieważ lampa polowa mocy charakteryzuje się cechami czystej lampy elektronowej, gęstą i słodką barwą dźwięku oraz zakresem dynamiki 90 dB i współczynnikiem zniekształceń harmonicznych THD < 0,01% (100 kHz), szybko zyskała popularność w audio. W wielu współczesnych wzmacniaczach tranzystory polowe są stosowane jako wyjście końcowe.

 Importowany bas ULF odpowiedni do projektu

12-calowy głośnik pełnozakresowy do rozrywki