Jak powinniśmy debugować instalację subwoofera w sprzęcie audio KTV, aby nie tylko uzyskać dobry efekt basowy, ale także aby jakość dźwięku była wyraźna i nie przeszkadzała słuchaczom?

Istnieją trzy podstawowe technologie, które są w to zaangażowane:

1. Sprzężenie (rezonans) subwoofera i głośnika szerokopasmowego

2. Debugowanie niskiej częstotliwości procesora KTV (pogłos w pomieszczeniu)

3. Wytnij nadmiar szumu (filtr górnoprzepustowy i dolnoprzepustowy)

Połączenie subwoofera i głośnika pełnozakresowego

Porozmawiajmy najpierw o sprzężeniu subwoofera z głośnikiem szerokopasmowym. To najtrudniejsza część debugowania subwoofera.

Częstotliwość subwoofera wynosi na ogół 45–180 Hz, natomiast częstotliwość głośnika pełnozakresowego wynosi około 70 Hz do 18 kHz.

Oznacza to, że w zakresie od 70 Hz do 18 kHz zarówno subwoofer, jak i głośniki pełnozakresowe mają dźwięk.

Musimy dostosować częstotliwości w tym wspólnym obszarze tak, aby rezonowały, a nie zakłócały się!

Mimo że częstotliwości obu głośników nakładają się, nie spełniają one koniecznie warunków rezonansu, dlatego wymagane jest debugowanie.

Gdy oba dźwięki wejdą w rezonans, energia będzie silniejsza, a brzmienie tego basowego obszaru stanie się pełniejsze.

Po połączeniu subwoofera i głośnika szerokopasmowego występuje zjawisko rezonansu. W tym momencie zauważamy, że część, w której częstotliwości się nakładają, wybrzusza się.

Energia nakładającej się części częstotliwości wzrosła znacznie bardziej niż poprzednio!

Co ważniejsze, powstaje pełne połączenie między niską częstotliwością a wysoką częstotliwością, a jakość dźwięku będzie lepsza.