1. Zmysł stereoskopowy – trójwymiarowy zmysł dźwięku składa się głównie z poczucia przestrzeni, kierunku, hierarchii i innych wrażeń słuchowych. Dźwięk, który może zapewnić to wrażenie słuchowe, nazywa się stereoskopowym.

2. Zmysł umiejscowienia, dobre wyczucie umiejscowienia, pozwala na wyraźne wyczucie kierunku, z którego pochodzi oryginalne źródło dźwięku.

3. Poczucie przestrzeni i hierarchii, znane również jako poczucie bycia poza schematem lub poczucie bycia połączonym. Dźwięk, który słyszałem, nie wydawał się pochodzić z dwóch głośników, ale z prawdziwej osoby śpiewającej w jednej pozycji. Można powiedzieć, że poczucie hierarchii skutkuje bogatymi i czystymi, a nie ostrymi, wysokimi tonami, pełnymi średnimi częstotliwościami i gęstymi niskimi tonami.

4. Ogólnie rzecz biorąc, barwa głosu zależy zarówno od głośności, jak i wysokości dźwięku, a każdy system wokalny ma inną barwę głosu, która stanowi osobowość i duszę tego systemu.

5. Wrażenie gęstości odnosi się do dźwięku o umiarkowanej głośności, odpowiednim pogłosie, niewielkich zniekształceniach, szczerym, bogatym i cienkim do tego stopnia, że przypomina papier, co zdecydowanie nie jest dobre.

Oprócz punktów wymienionych powyżej, istnieją również inne perspektywy oceny jakości dźwięku, takie jak intensywność dźwięku, to, czy jest głośny, czy towarzyszy mu wrażenie immersji, a także to, czy brzmi sucho, czy nie.